Olga Ząbroń | idaa

Love IDAA to nieformalny projekt przestrzeni dla szeroko pojmowanej sztuki.
To miejsce, które wypełnia twórczość artystek i artystów, projektantek i projektantów, początkowo wywodzących się z krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Projekt ten, jak każdy proces zachodzący w czasie, rozszerzył się i ciągle rozszerza o kolejnych twórców, związanych z innymi ośrodkami akademickimi w kraju i na świecie, a także działającymi zupełnie niezależnie. Równie bliskie są nam kuratorki i kuratorzy, których działalność, entuzjazm i miłość do sztuki budzą nasz zachwyt.

Love IDAA to koncept całkowicie niezależny, którego nadrzędnym i jedynym celem jest przybliżanie i promowanie pracy twórczej niezwykłych ludzi, którzy ujęli nas swoim talentem i osobowością. To długofalowy, stale w procesie tworzenia projekt, prezentujący autorów, dzieła, wystawy, projekty i realizacje z zakresu designu, wnętrz, architektury, bądź działań podejmowanych na stykach tych dziedzin, poszukujących ich wzajemnego przenikania. Nazwa Love IDAA - Interiors | Design | Art | Architecture - zawiera w sobie całą, jasno określoną myśl przewodnią tego przedsięwzięcia.

To przywilej gościć Was wszystkich, Wasze historie, inspiracje, dzieła, plany i marzenia, cieszyć się z Waszych sukcesów!
Mamy nadzieję, że z każdym kolejnym rokiem familia Love IDAA będzie coraz większa.

Zapraszamy!

Wyszukiwanie zaawansowane

Olga Ząbroń — styczne / zbieżne

ARTzona / Ośrodek Kultury im. C. K. Norwida / os. Górali 5 / Kraków

wystawa styczne / zbieżne / Olga Ząbroń / 13-27.01.2023

kurator: Ernest Ogórek

Prezentowane na wystawie prace pochodzą z lat 2021-22. Zbudowane są z rytmów oddalających się i zbliżających rozedrganych linii, których układy sugerują dążenie do geometrycznego porządku. Widoczna w kompozycjach dwoistość struktur, jest „odbiciem” pulsujących sił, nie symetrią układu. Rozwibrowana plama barwna, styk nieuchwytnych przestrzeni, były dla mnie obszarami malarskich zainteresowań już w 2010 roku. Powstające w tym czasie obrazy przedstawiały geometryczne figury o zanikającej granicy.

Najnowsze prace, pulsujące rytmicznym podziałem płaszczyzny, zawieszone są w czasie, zatrzymane pomiędzy pojawianiem się a zanikaniem. Nie są to już jak dawniej pełne niepokoju zadrapania, ale pełne łagodności przebiegi linii. Każdy z obrazów ma punkt kulminacyjny, obszar, do którego dążą układy linii lub od którego zaczynają swój bieg. Bliskie połączenia pozostają jednak w swoistym oddaleniu. Obrazy styczne. Nieuchwytne. Poruszone.

Olga Ząbroń